Słońce wschodziło właśnie ponad
horyzont. W powietrzu unosił się zapach porannej rosy. Ptaszki śpiewały pieśni
kojące dla ucha. Delikatne, ciepłe promienie rozświetlały twarz Margaret. Jej
policzki błyszczały w świetle porannego słońca.
- Kurwa… Znowu nie zasłoniłam okien.. – Wymamrotała, otwierając zaspane oczy.
Widziała wszystko jak przez mgłę. Chwyciła zegarek w rękę i znów przeklęła, gdy
ten wskazał godzinę 6 rano. Był weekend, miała zamiar się wyspać, a nie zrywać
z łóżka z samego rana. Przekręciła się na drugi bok. Wtedy właśnie spostrzegła
się, że nie ma obok niej jej kochanka.
Kochani, Tak czasem bywa, że człowiek chciałby się rozdwoić. Niestety nie wynaleziono duplikatora ludzi. Zawsze w życiu są rzeczy, które chcesz robić i takie które musisz robić. Z upływem lat, człowiek zaczyna rozumieć, że trzeba niestety wybrać to drugie. Właśnie mnie to dopadło.Zaczynam trzeci rok studiów, co oznacza przygotowywania do zdania licencjata. Wiąże się to z napisaniem 50-stronicowej pracy. Z przykrością muszę zawiesić moją działalność na tym blogu na najbliższy rok, gdyż nie jestem w stanie pisać jednocześnie opowiadań i pracy licencjackiej. Piecze nad blogiem przekazuje moim przyjaciołom, czyli współautorom tego bloga. Nie przeżyłabym zamknięcia bloga, więc zdecydowałam się na takie rozwiązanie. Mam nadzieję, że będziecie wspierać Chrisa i Berry i wpadać tu tak często jak do tej pory, bo bez Was nie miałoby to sensu. Choć nie będzie przez ten rok na blogu moich opowiadań, będę z Wami cały czas myślami. Kocham Was i pozdrawiam.
