Chłopak z sąsiedztwa (part 3)

Mama już zdążyła przywyknąć do częstych odwiedzin Logana w naszym mieszkaniu.  Miała jedynie problem z przyzwyczajeniem się, że często nie wracam do domu na noc. Oczywiście informowałam ją o tym, ale zauważyłam, że ostatnio ma z tym jakiś problem. Może faktycznie zbyt często spędzałam noce u Logana i zaczynałam przez to zaniedbywać obowiązki domowe. Jednak wiedziałam, że moja mama jest cool i nie będzie miała mi tego za złe. Nawet wydaje mi się, że polubiła Logana. Pewnego ranka wróciłam, trochę później  niż zwykle. Zdziwiłam się, że nie zastałam mamy w domu, choć było dopiero południe. Zrzuciłam z siebie kurtkę i poszłam do swojego pokoju. Nałożyłam słuchawki na uszy i pogrążyłam się w marzeniach.  Koło godziny pierwszej, do mojego pokoju wtargnęła mama.

- Od kiedy wchodzisz bez pukania? – zapytałam oburzona

Nie uzyskałam odpowiedzi na moje pytanie, a w zamian usłyszałam od mamy:

- Przyjdź do kuchni, musimy porozmawiać.

Zabrzmiało to groźnie. Wstałam z łóżka i poszłam za mamą do kuchni. Mama stanęła przy parapecie i krzyżując ręce na piersiach powiedziała:

- Możesz rozejrzeć się po kuchni?

Nie wiedziałam o co może jej chodzić, ale rzuciłam okiem w prawo i lewo. Bardzo szybko rzuciła mi się w oczy kartka leżąca na stole. Serce zaczęło mi mocniej bić. Zganiłam się w myślach, że po powrocie nie weszłam do kuchni. Podniosłam kartkę i przeczytałam:

Koło 12 postaw ziemniaki na gaz i włącz piekarnik z pieczenią.

Chociaż tyle zrób, skoro nie mogłaś mnie zawieźć do lekarza.

Fuck! Krzyknęłam w głowie. Zupełnie zapomniałam, że obiecałam mamie, że zawiozę ją do lekarza. Jeszcze dodatkowo zawaliłam z obiadem. Oj, czułam, że będzie kazanie. Odłożyłam kartkę i z pokorną miną popatrzyłam na mamę. Jednak zamiast kazania, mama wyszła z kuchni bez słowa. Wróciła po chwili z dwoma dużymi torbami podróżnymi. Rzuciła mi je pod nogi i powiedziała drżącym głosem:

- Skoro już wcale nie zależy Ci na matce i tylko chłopak Ci w głowie, to chyba najwyższy czas, żebyś się do niego przeprowadziła.

Nie powiedziała już nic więcej bo łzy ścisnęły jej gardło. Wyszła i zamknęła się w sypialni. Ja stałam w kuchni jak wryta. Wiedziałam, że zawaliłam sprawę, ale chyba nie aż tak, żeby wyrzucać mnie z domu. Poza tym, nie byłam jeszcze gotowa na zamieszkanie z Loganem. Stanęłam pod drzwiami do sypialni mamy i zapukałam. Nie odezwała się jednak. W sumie czego się spodziewałam skoro pewnie płacze. Płacze, przeze mnie. Nie wiedziałam co mam je powiedzieć, wszystko jeszcze utrudniały te zamknięte drzwi. Pomyślałam, że jej przejdzie i poszłam do siebie. Siedziałam tam bez obiadu. Nawet nie miałam ochoty na jedzenie. Źle czułam się z tym, jak zawiodłam mamę. Pod wieczór usłyszałam pukanie do drzwi. Odpowiedziałam „proszę”. Weszła mama. Rozejrzała się po moim pokoju i zapytała:

- Nie jesteś jeszcze spakowana? Chciałam, żebyś wyprowadziła się przed nocą.

Wytrzeszczyłam oczy na mamę, a ona jakby nigdy nic wyszła. Czyli z tą wyprowadzką nie żartowała?  W dalszym ciągu do mnie to nie docierało. Powoli zaczęłam się pakować. Wrzucałam ubrania jak popadło. Łzy spływały mi po policzkach. Wzięłam telefon i zadzwoniłam do Logana. Gdy tylko odebrał, bez przywitania zaczęłam:

- Możesz po mnie przyjechać samochodem?

- Co się stało? – zapytał zaniepokojony słysząc mój płacz

- Nic. Przyjedź, proszę.

- Dobrze, za raz będę.

Rzuciłam telefon na łóżko i kontynuowałam pakowanie.  Kiedy Logan przyjechał, wrzuciłam torby na tylne siedzenie i usiadłam z przodu na fotelu pasażera. Logan zapytał:

- Powiesz mi co się stało? I co mają znaczyć te torby?

Wzięłam oddech i opowiedziałam mu wszystko. Logan westchnął i odpalił silnik. Kilka zakrętów i już byliśmy u niego, ale idąc na nogach i to z pełnymi torbami, zajęłoby mi to z godzinę.

- Usiądź, napijemy się kakao i pomyślimy jak to odkręcić. – powiedział zatroskany Logan

- Tego nie da się odkręcić. – załkałam

- Ej, kochanie, nie mów tak.

Usiadł obok mnie i pocałował mnie w czoło. Potem ustami dotknął mojego policzka, po którym płynęły łzy. Kiedy złączyliśmy się ustami, poczułam słony smak moich łez, które zostały na jego wargach. Byłam, taka nieszczęśliwa i potrzebowałam bliskości.  Teraz Logan był moim jedynym pocieszeniem. Stopniowo zwiększał namiętność pocałunków, a ja oddawałam mu się bez sprzeciwu. Byłam za słaba, żeby jakkolwiek zareagować. W zasadzie wszystko było mi teraz obojętne. Z obojętnością na twarzy położyłam się na kanapie i pozwoliłam Loganowi mnie rozebrać. Łzy ciągle spływały mi po policzkach i znikały gdzieś we włosach. Logan obtarł je kciukami i powiedział:

- Nie płacz kochanie. – i zaczął mnie całować po szyi. Chciałam się w niego wtulić, poczuć się bezpiecznie. Ciepło jego nagiej klaty dawało mi przyjemne uczucie ukojenia. Zaczynałam się rozluźniać, a oczy zaczęły wysychać. Zaczęłam inaczej patrzeć na tą sprawę z mamą. W mojej głowie pojawiły się  wyuzdane zachcianki. Myślałam sobie, że jeśli mnie wyrzuciła, to teraz niech widzi jak jest mi dobrze z Loganem. Wyobrażałam sobie, że podgląda nas przez uchylone drzwi i zżera ją zazdrość, bo od dawna nie miała, żadnego mężczyzny. Pieszczoty Logana się wzmogły i poczułam wielkie podniecenie i żądzę natychmiastowego seksu. Przyciągnęłam Logana mocno do siebie i zaczęłam podgryzać jego szyję. Poskutkowało to tym, że jego penis stwardniał i mógł zacząć spełniać moje zachcianki. Nakręcałam się co raz bardziej. Wreszcie poczułam w sobie penisa Logana. Tak, to było coś czego pragnęłam od dłuższej chwili. Z ust wyrwało mi się:

- Posuwaj mnie mocno, kochany.

Logan zatrzymał się i popatrzył na mnie ze zdziwieniem. Nigdy się tak nie zachowywałam, ale emocje jakie teraz czułam w stosunku do Logana i do mojej matki, zmieniały mnie w zwierzę. Udałam, że nie zauważyłam spojrzenia Logana i pocałowałam go. Wtedy jego penis zaczął poruszać się we mnie. Robił to co raz szybciej, a ja dostawałam to czego chciałam. Emocje we mnie buzowały i gotowały moją krew. Czułam, że moje ciało za chwile zamieni się pod Loganem w rozżarzone węgle i wypali mu na klacie wielkie słowo „SEX”. Potem na plaży mówiłby wszystkim facetom „Patrzcie jaką mam gorącą dziewczynę”.

- Ha, ha – zaśmiałam się z własnej głupoty

Skąd mi się brały takie głupie pomysły. Wyobraźnia jak zawsze mnie nie zawodzi, tak jak i członek Logana. Jego rozbiegane palce, łaskotały mnie po całym ciele. Było mi dobrze jak nigdy. Z moich ust wyrywały się niczym nieskrępowane krzyki. Czując napieranie w moim wnętrzu, wyżywałam się i wyrzucałam z siebie złą energię. W końcu poczułam w sobie nasienie Logana i aż zagryzłam usta w przypływie doznań.  Odetchnęłam ciężko i rozluźniłam wszystkie mięśnie, trzymane dotąd w nadludzkim napięciu. Logan położył się obok mnie, a ja przytuliłam się do niego. Byłam już spokojna. Trochę przez zmęczenie, a trochę dzięki pozbyciu się złości. Nagle zerwałam się z kanapy.

- A Ty gdzie? – zapytał zdziwiony Logan

- Wracam do mamy. Nie zasnę puki się z nią nie pogodzę. – odpowiedziałam z zacięciem

- A jak Cię nie wpuści do domu? Przecież zabrała Ci klucze.

- Będę dobijała się do mieszkania, aż mnie wpuści, albo obudzę wszystkich sąsiadów.

- Zawieźć Cię?

- Nie. Spacer dobrze mi zrobi.  – odpowiedziałam ubierając się

- Kobiety. – mruknął do siebie Logan – Niemożliwością jest je zrozumieć.

- Pa. – powiedziałam, cmoknęłam go w policzek i  wyszłam.

------------------------------------------------------------------------------

No już mnie tyle ktoś męczył o trzecią część, że w końcu napisałam :) W sumie to kończy się tak, że można napisać i czwartą część. Może kiedyś ;) I znowu, zamiast się uczyć, pisze dla Was opowiadania. Jak nie zdam sesji to tylko przez Was. Ha, ha. Żartuję. Kocham Was i odwiedzajcie tego bloga, czytajcie, komentujcie. Dobrej nocy życzę ♥ ~@ada_maslow